Marek Jankowski W#015 odcinku podcastu podzielił się historią negocjacji jednego z kontraktów reklamowych w swoim czasopiśmie. Rozmowa zakończona, warunki ustalone, kontrakt podpisany. Jednak po chwili przyszło otrzeźwienie: ta umowa W OGÓLE nie jest opłacalna! 

Padło kilka myśli i sformułowań, którym chcę się wraz z Tobą przyjrzeć:

• Marek nie zmienił zdania po rozmowach, bo „nie można robić z siebie wariata”
• Starszy i dużo bardziej doświadczony biznesmen, gość na targach, z którym negocjował — „nie wypadało mu odmówić”
• A towarzysząca mu w rozmowach współpracownica „szybciej i lepiej liczy w głowie”

Ja się z takimi stwierdzeniami NIE ZGADZAM!

Audycji możesz wysłuchać tutaj, a dzisiaj analizujemy: 

Czy wiek = szacunek?

To stwierdzenie może wydawać się niemal bezsprzeczne, bo tak wiele z nas wychowano. Ale czy jest to zawsze prawda? Też kiedyś myślałam w taki sposób. 

Ale do czasu. 

Kiedy byłam w zaawansowanej ciąży, uczestniczyłam w stłuczce drogowej. W drugim samochodzie starsza para, oboje mocno na emeryturze. Spisaliśmy dane z ubezpieczenia pojazdów, pani podała mi numer telefonu, rozstaliśmy się. Jak się potem okazało, zostałam oszukana — numer, który miła starsza pani podyktowała, okazał się fałszywy. 

Dlaczego z racji starszego wieku i większego doświadczenia biznesowego Marek nie mógł zwrócić uwagi, że wynegocjowane warunki są dla niego nieopłacalne? 

Albo co znaczy „zrobić z siebie wariata” – czy to zakomunikowanie po podpisaniu umowy, że warunki nam jednak nie odpowiadają? Czy może większym szaleństwem jest wpychanie własnego biznesu pod wodę, przystając na kiepski kontrakt i sponsorowanie większej, znamienitej firmy własnym kosztem?

Ale wróćmy do przykładu z mojego życia…

Wiesz, kiedyś po tygodniu znajomości przyjęłam oświadczyny. Serio!

Ale po bliższym poznaniu wybranka, jego rodziny, zastanowieniu się nad tym jak będzie wyglądać nasze wspólne życie, nie byłam już tak pewna i zadowolona, jak w momencie, kiedy powiedziałam (na szczęście nie sakramentalne) „TAK!”

Czy ratowanie jakości własnego życia to wariactwo? 

Sednem problemów, które przytoczyłam, są nasze przekonania. Przekonania, które niesiemy ze sobą, ułatwiają nam podejmowanie decyzji. Jednak kiedy są błędne, nieadekwatne i nam nie służą — SZKODZĄ!

Teraz najważniejsze: jak rozpoznać co jest przekonaniem, a co faktem? 

(Na podstawie „The work” Byron Katie; prowadzi nawet bezpłatne warsztaty w języku angielskim, które serdecznie polecam!)

Kiedy zastanawiasz się: 

• czy coś można, albo nie można, 
• czy coś jest lepsze, albo gorsze
• czy coś wypada, albo nie wypada
• czy coś warto, albo nie warto

Zadaj sobie pytanie, czy to jest PRAWDA? Znalezienie różnic między przekonaniami a prawdą, między założeniami a faktami, pozwala zbudować dobrą pozycję negocjacyjną; wtedy wiesz, co kieruje Twoimi decyzjami i nie przyjmujesz niczego z automatu, bo „tak Cię wychowano”. Być może lepiej zrozumiesz też, co może kierować działaniami strony, z którą negocjujesz. 

Błędy negocjacyjne są najczęściej pokłosiem błędnych przekonań i decyzji podjętych na ich podstawie, dlatego zachęcam Cię do krytycznego przyglądania się temu, w co wierzysz.

Czy potrafisz kwestionować autorytety i status Quo? I w jaki sposób rozpoznajesz, co jest przekonaniem, a co prawdą?

Możesz podzielić się swoją historią w komentarzu, z przyjemnością ją poznam!

Jeżeli chcesz podobne analizy dostawać co tydzień mailem wraz z lekcją, jak możesz zastosować tą teoretyczną wiedzę w praktyce, zapisz się na newsletter. Otrzymasz też w prezencie lekcję video o tym, jak się bronić przed manipulacją w negocjacjach.

Zapraszamy Cię do wysłuchania także innych odcinków podcast Kobieta i argumenty. 

Jeżeli jest osoba lub temat, które chciałabyś usłyszeć w podcaście Kobieta i argumenty, napisz nam o tym w arcykrótkiej ankiecie tutaj.